One Happy Island
Door: Valerie
Blijf op de hoogte en volg Valerie
21 December 2016 | Aruba, Oranjestad
Bon tardi,
Ik heb al een tijdje niks meer van me laten horen, maar dat heeft alles te maken met het feit dat we ons zo geamuseerd hebben, afgelopen twee weken. We zijn namelijk 9 december aangekomen op de laatste bestemming van onze reis: Aruba!
Aruba is onderdeel van de Nederlandse Antillen. Het is best wel schakelen als je ineens weer Nederlands kunt praten, in de supermarkten Nederlandse producten vind (pepernoten, stroopwafels en dropjes) en je met de ouderwetse gulden betaald.
Toch voelt het niet meteen als thuiskomen. Allereerst is het klimaat niet te vergelijken. Met temperaturen tussen de 25 en 32 graden en een relatief hoge luchtvochtigheid voelt het vrijwel altijd warm.
De sterke oostelijke wind -die vrijwel altijd aanwezig is- bied wel verkoeling maar is tegelijkertijd verraderlijk: je merkt niet dat de zon zo op je brand. Goed blijven smeren dus.
Ook de cultuur lijkt niet te vergelijken. Spaanse invloeden zijn groot, wat bijvoorbeeld te merken de aan de taal: Papiaments, wat een mix is tussen Spaans, Engels en Nederlands. Inwoners spreken hier dan ook over het algemeen 4 talen: Engels, Nederlands, Spaans en Papiaments. Soms zelfs nog Portugees.
De eerste dagen hebben we helaas nog wat minder goed weer gehad: veel buien met wateroverlast als gevolg. Los van de regen is het hier nog wel heel warm -té warm, als je het mij vraagt. Gelukkig hoefden we niet veel omdat we van te voren bedacht hadden dat we hier voornamelijk voor de ontspanning kwamen.
Na een paar dagen toch maar een simpel autootje gehuurd, omdat Aruba te groot is om alles te lopen en je met de auto toch net wat flexibeler bent dan met de bus. Onderweg zien we cactussen, divi divi bomen (karakteristieke bomen die door de oostelijke wind één kant op zijn gegroeid) en nog meer cactussen. Het water is prachtig blauw en het strand idyllisch met her en der een palm en divi divi boom.
We hadden gehoopt nog flamingo's te zien, omdat we gezien hadden dat je die hier uit je hand kon laten eten, maar die zijn alleen te vinden op Renaissance island, waar je alleen heen kunt als je bij Renaissance hotel een overnachting hebt of als je €90 pp betaald. Beetje jammer geld, dat zetten ze er op de brochures natuurlijk niet bij, haha.
Na een paar dagen zon, zee en strand, waren we wel weer klaar voor iets anders. Aangezien Aruba ook bekend staat vanwege de mooie duik spots, besluiten we een duikschool binnen te lopen. Remco heeft zijn duikbrevet al en wilde graag duiken. Het liefst samen met mij. Op Malta heb ik anderhalf jaar geleden een 'discover scuba dive' gedaan; een voorproefje van een duikbrevet. Ik vond het erg spannend omdat ik wist wat me te wachten stond en wat er allemaal bij kwam kijken. Toch heb ik mij lichtelijk laten overhalen door Remco om ook mijn 'open water' duikbrevet te halen, zodat we in de toekomst vaker kunnen duiken. Bij twee verschillende duikscholen hebben we geïnformeerd naar de mogelijkheden, maar zonder succes. De eerste bleek volgeboekt en bij de tweede duikschool verliep de communicatie zo vreemd dat het voor ons niet goed voelde.
De laatste optie was Jads Dive Center. Zij bleken ook volgeboekt maar we bleken precies op het goede moment te zijn gekomen, aangezien er een Nederlandse instructeur was die eigenlijk op vakantie was -niet werkzaam bij deze duikschool- maar wel bereid om mijn instructeur te zijn voor de volgende dagen. Helemaal super, een privé instructeur die ook nog Nederlands is: ik heb het wel getroffen.Zo gezegd zo gedaan, ik ging voor mijn duikbrevet! Ik wist van mijzelf dat ik echt wat moest overwinnen dus het ging zeker niet zonder slag of stoot.
Voor het behalen van je open water brevet moet je 4 open water duiken doen en zo'n 20 oefeningen kunnen beheersen. Ook moet je een theorie boek lezen en een theorie toets maken. Daarna mag je in principe (als je er onderwater de weg kent) in open water tot 18 meter duiken zonder instructeur, maar wel altijd samen met een 'buddy' die ook zijn Open Water heeft. Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om bij een duikschool een georganiseerde duik te doen. Dan ga je samen met andere mensen met hun brevet en een instructeur de zee op.
Het onderwater mijn masker afdoen, was de grootste uitdaging. Zodra mijn neus het water raakt en ik door mijn mond kan ademen via snorkel of ademautomaat (geen bril die ook om je neus gevormd is) ben ik genijgd om door mijn neus in te ademen (volg je hem nog?). Een paar keer heb ik op het punt van opgeven gestaan, omdat ik het maar niet voor elkaar kreeg. Als ik met mijn vingers mijn neus dicht mocht houden, lukte het wel. Onderwater het masker van je gezicht afhalen en weer opzetten was dan wel een stukje lastiger, maar het ging. In totaal moest ik 4 duiken maken en alle oefeningen zowel in ondiep als in diep water laten zien.
Tijdens de eerste duik nam mijn instructeur mij mee naar een gezonken wrak op 14 meter diepte. Waanzinnig gaaf en een beetje een griezelig idee dat zo'n schip ooit gezonken is (al hoorde ik later dat ze dit schip bewust voor duikers hebben laten afznken). Nu ik was lekker gemaakt met hoe mooi het duiken kan zijn, moest ik echt aan de bak met de oefeningen. Tijdens de oefeningen aan de oppervlakte kreeg ik last van zeeziekte. Door de dijning van de zee en de focus op de uitrusting (vest aan en uit doen, lood in en uit etc.) voelde ik me helemaal niet lekker worden. Gelukkig was mijn instructeur heel flexibel en heeft voor de volgende dag een zwembad kunnen regelen om zowel de oppervlakte oefeningen en de oefeningen voor ondiep water af te maken.
Later die dag hebben we twee duiken in zee gemaakt en heb ik de rest van de oefeningen in het diepere water gedaan, op één na. En tussendoor moest natuurlijk de theorie ook getoetst worden. Remco heeft me tijdens het leren goed geholpen, omdat hij dat voor zijn brevet ook allemaal heeft moeten leren.
Tijdens de laatste duik voor mijn duikbrevet is Remco mee geweest en zijn we naar het gezonken scheepswrak geweest die ik tijdens de eerste duik al had gezien. Nadat ik de laatste oefening -in twee keer weliswaar- goed had gedaan (gecontroleerde noodopstijging) was ik geslaagd. Het voelt super goed dat het me gelukt is!
Na een pauze hebben remco en ik samen met de instructeur nog een extra duik gedaan, op een duikstek vlakbij de eerste. Hier was veel meer te zien en het was leuk om te zien waar ik het voor gedaan had. We zagen veel meer vissen en koraalriffen.
De laatste volle dag was vandaag aangebroken en we zijn nog even Oranjestad in geweest en hebben afscheid genomen van het eiland en ons favourite strand. Morgen vliegen we via New York weer terug naar Nederland en zit ons avontuur er helaas weer op. Maar wat hebben we genoten!!
Bedankt voor jullie lieve reacties allemaal, en dan rest mij nu alleen nog maar te zeggen: tot snel!
... Danki masha Aruba i te otro biaha! (Papiamento voor: bedankt Aruba en -misschien- tot de volgende keer)
Ik heb al een tijdje niks meer van me laten horen, maar dat heeft alles te maken met het feit dat we ons zo geamuseerd hebben, afgelopen twee weken. We zijn namelijk 9 december aangekomen op de laatste bestemming van onze reis: Aruba!
Aruba is onderdeel van de Nederlandse Antillen. Het is best wel schakelen als je ineens weer Nederlands kunt praten, in de supermarkten Nederlandse producten vind (pepernoten, stroopwafels en dropjes) en je met de ouderwetse gulden betaald.
Toch voelt het niet meteen als thuiskomen. Allereerst is het klimaat niet te vergelijken. Met temperaturen tussen de 25 en 32 graden en een relatief hoge luchtvochtigheid voelt het vrijwel altijd warm.
De sterke oostelijke wind -die vrijwel altijd aanwezig is- bied wel verkoeling maar is tegelijkertijd verraderlijk: je merkt niet dat de zon zo op je brand. Goed blijven smeren dus.
Ook de cultuur lijkt niet te vergelijken. Spaanse invloeden zijn groot, wat bijvoorbeeld te merken de aan de taal: Papiaments, wat een mix is tussen Spaans, Engels en Nederlands. Inwoners spreken hier dan ook over het algemeen 4 talen: Engels, Nederlands, Spaans en Papiaments. Soms zelfs nog Portugees.
De eerste dagen hebben we helaas nog wat minder goed weer gehad: veel buien met wateroverlast als gevolg. Los van de regen is het hier nog wel heel warm -té warm, als je het mij vraagt. Gelukkig hoefden we niet veel omdat we van te voren bedacht hadden dat we hier voornamelijk voor de ontspanning kwamen.
Na een paar dagen toch maar een simpel autootje gehuurd, omdat Aruba te groot is om alles te lopen en je met de auto toch net wat flexibeler bent dan met de bus. Onderweg zien we cactussen, divi divi bomen (karakteristieke bomen die door de oostelijke wind één kant op zijn gegroeid) en nog meer cactussen. Het water is prachtig blauw en het strand idyllisch met her en der een palm en divi divi boom.
We hadden gehoopt nog flamingo's te zien, omdat we gezien hadden dat je die hier uit je hand kon laten eten, maar die zijn alleen te vinden op Renaissance island, waar je alleen heen kunt als je bij Renaissance hotel een overnachting hebt of als je €90 pp betaald. Beetje jammer geld, dat zetten ze er op de brochures natuurlijk niet bij, haha.
Na een paar dagen zon, zee en strand, waren we wel weer klaar voor iets anders. Aangezien Aruba ook bekend staat vanwege de mooie duik spots, besluiten we een duikschool binnen te lopen. Remco heeft zijn duikbrevet al en wilde graag duiken. Het liefst samen met mij. Op Malta heb ik anderhalf jaar geleden een 'discover scuba dive' gedaan; een voorproefje van een duikbrevet. Ik vond het erg spannend omdat ik wist wat me te wachten stond en wat er allemaal bij kwam kijken. Toch heb ik mij lichtelijk laten overhalen door Remco om ook mijn 'open water' duikbrevet te halen, zodat we in de toekomst vaker kunnen duiken. Bij twee verschillende duikscholen hebben we geïnformeerd naar de mogelijkheden, maar zonder succes. De eerste bleek volgeboekt en bij de tweede duikschool verliep de communicatie zo vreemd dat het voor ons niet goed voelde.
De laatste optie was Jads Dive Center. Zij bleken ook volgeboekt maar we bleken precies op het goede moment te zijn gekomen, aangezien er een Nederlandse instructeur was die eigenlijk op vakantie was -niet werkzaam bij deze duikschool- maar wel bereid om mijn instructeur te zijn voor de volgende dagen. Helemaal super, een privé instructeur die ook nog Nederlands is: ik heb het wel getroffen.Zo gezegd zo gedaan, ik ging voor mijn duikbrevet! Ik wist van mijzelf dat ik echt wat moest overwinnen dus het ging zeker niet zonder slag of stoot.
Voor het behalen van je open water brevet moet je 4 open water duiken doen en zo'n 20 oefeningen kunnen beheersen. Ook moet je een theorie boek lezen en een theorie toets maken. Daarna mag je in principe (als je er onderwater de weg kent) in open water tot 18 meter duiken zonder instructeur, maar wel altijd samen met een 'buddy' die ook zijn Open Water heeft. Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om bij een duikschool een georganiseerde duik te doen. Dan ga je samen met andere mensen met hun brevet en een instructeur de zee op.
Het onderwater mijn masker afdoen, was de grootste uitdaging. Zodra mijn neus het water raakt en ik door mijn mond kan ademen via snorkel of ademautomaat (geen bril die ook om je neus gevormd is) ben ik genijgd om door mijn neus in te ademen (volg je hem nog?). Een paar keer heb ik op het punt van opgeven gestaan, omdat ik het maar niet voor elkaar kreeg. Als ik met mijn vingers mijn neus dicht mocht houden, lukte het wel. Onderwater het masker van je gezicht afhalen en weer opzetten was dan wel een stukje lastiger, maar het ging. In totaal moest ik 4 duiken maken en alle oefeningen zowel in ondiep als in diep water laten zien.
Tijdens de eerste duik nam mijn instructeur mij mee naar een gezonken wrak op 14 meter diepte. Waanzinnig gaaf en een beetje een griezelig idee dat zo'n schip ooit gezonken is (al hoorde ik later dat ze dit schip bewust voor duikers hebben laten afznken). Nu ik was lekker gemaakt met hoe mooi het duiken kan zijn, moest ik echt aan de bak met de oefeningen. Tijdens de oefeningen aan de oppervlakte kreeg ik last van zeeziekte. Door de dijning van de zee en de focus op de uitrusting (vest aan en uit doen, lood in en uit etc.) voelde ik me helemaal niet lekker worden. Gelukkig was mijn instructeur heel flexibel en heeft voor de volgende dag een zwembad kunnen regelen om zowel de oppervlakte oefeningen en de oefeningen voor ondiep water af te maken.
Later die dag hebben we twee duiken in zee gemaakt en heb ik de rest van de oefeningen in het diepere water gedaan, op één na. En tussendoor moest natuurlijk de theorie ook getoetst worden. Remco heeft me tijdens het leren goed geholpen, omdat hij dat voor zijn brevet ook allemaal heeft moeten leren.
Tijdens de laatste duik voor mijn duikbrevet is Remco mee geweest en zijn we naar het gezonken scheepswrak geweest die ik tijdens de eerste duik al had gezien. Nadat ik de laatste oefening -in twee keer weliswaar- goed had gedaan (gecontroleerde noodopstijging) was ik geslaagd. Het voelt super goed dat het me gelukt is!
Na een pauze hebben remco en ik samen met de instructeur nog een extra duik gedaan, op een duikstek vlakbij de eerste. Hier was veel meer te zien en het was leuk om te zien waar ik het voor gedaan had. We zagen veel meer vissen en koraalriffen.
De laatste volle dag was vandaag aangebroken en we zijn nog even Oranjestad in geweest en hebben afscheid genomen van het eiland en ons favourite strand. Morgen vliegen we via New York weer terug naar Nederland en zit ons avontuur er helaas weer op. Maar wat hebben we genoten!!
Bedankt voor jullie lieve reacties allemaal, en dan rest mij nu alleen nog maar te zeggen: tot snel!
... Danki masha Aruba i te otro biaha! (Papiamento voor: bedankt Aruba en -misschien- tot de volgende keer)
-
21 December 2016 - 08:26
Thirsa:
Prachtig, wat een verhaal weer, en het goede komt steeds weer op je pad, heel bijzonder, zo onverwacht een privé duikinstructeur, wie maakt dat nog mee...
Wat betreft die flamingo's die dan maar eenvoudigweg in ons kikkerlandje bekijken.
Een behouden thuiskomst gewenst en sterkte met het acclimatiseren -
21 December 2016 - 08:55
Melissa:
Gefeliciteerd met je open water! Klinkt allemaal erg goed.
Wens jullie een goede terugreis en hopelijk een niet al te grote shock weer in Nederland aan te komen.
Maak er een goede kerst van, en ik wens jullie alvast een gelukkig nieuw jaar.
Ik heb op het moment ook (verplichte) vakantie- zit met een lymfeklierontsteking in ieder geval tot de kerst thuis. Gelukkig voel ik me relatief goed en kan nog van mijn vrije tijd genieten. Misschien minder spectaculair als duiken, maar met kerstkoekjes bakken en knutselen ben ik op het moment al heel tevreden!
-
21 December 2016 - 19:27
Marjet:
Hé, Valerie(en Remco natuurlijk)
Dat is toch een overwinning op jezelf, die je behaald hebt. Daar mag je trots op zijn!
Kan ik daarbij zeggen dat Remco het beste uit jou naar boven heeft weten te halen?
Volgens mij heeft Remco ook een pluim verdiend!
Ik hoop jullie gauw weer te zien!
Het was fijn om de verslagen te lezen, al vast wat foto's te zien en te horen wat jullie zoals meegemaakt hebben.
Ik heb zo'n idee dat het een beetje afkicken wordt...? Maar ja, dat hoort er natuurlijk ook gewoon bij.
Een nieuw jaar staat voor de deur. Wie weet wat dat weer brengt!
Tot gauw!
mama -
21 December 2016 - 20:16
Martin:
Hoi Vakantie gangers, het zit er op. Bedankt ook voor de mooie verhalen en fot's van jullie trip. Echt boeiend om te zien wat jullie allemaal hebben mee gemaakt hoor ! Nog goeie terug reis en zie jullie morgen al ;-) -
21 December 2016 - 20:35
Marjolein:
Hallo vakantiegangers,
Goede reis terug.
Kan niet wachten om jullie verhalen en ervaringen te horen.
Tot morgen -
23 December 2016 - 20:16
Rose :
Hallo Allebei, wat fantastisch van je Valerie--je bent echt geweldig!!!!!gefeliciteerd en Remco natuurlijk helemaal trots op je, mooi dat hij je zo goed heeft kunnen helpen.
Welkom thuis weer--het zal wel weer wennen zijn--dat vind ik iedere keer weer--ik raak er snel aan
gewend om steeds op sjouw te zijn om allemaal nieuwe dingen te zien!!!!
Jullie gaan weer aan het werk waarschijnlijk. Ik viel mij heerlijk hier, zo gelukkig.
De zee van dozen is al grotendeels verdwenen.
Het lijkt mij heel erg gezellig als het allemaal zo uit komt als jullie een keer hier komen en we kunnen
praten nog over jullie avonturen !!! En om kennis te maken met je Remco, je bent zo vertrouwd
geworden.
Heel veel dank allebei voor jullie hele mooie reisverhalen met de mooie foto s, heel erg leuk!!!!!!
Succes met alles en tot een andere keer---fijne kerstdagen met lieve groeten van Rose.
-
23 December 2016 - 21:29
De Veldkampers Uit Klein Dochteren.:
Fantastisch....Wij hoeven er niets aan toe te voegen!
We zien elkaar met de kerst en horen dan alles wel wat je nog niet geschreven hebt!
Tot Zondag....Groeten van ons beide
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
