De laatste dagen

Lower Sabie (Krugerpark)-Malalane -Swaziland

Lieve lezers,

Wat zijn de afgelopen weken omgevlogen! Zo zaten we een kleine maand geleden in het vliegtuig, en zo moesten we vanmorgen de koffers alweer inpakken om richting vliegveld te rijden. Afgelopen dagen waren een mooie en avontuurlijke afsluiting van de reis.

Zondag op maandag verbleven we in een hut in Lower Sabie. Om 6 uur zaten we weer klaar in de auto voor de gate open ging. De ochtend begon meteen leuk. We zagen een reuzenslak en hadden een hyena voor de auto lopen. De uren die daarop volgden zagen we vooral veel olifanten, giraffes en zebra's. Het blijven mooie beesten. We hoopten toch stiekem wel katachtigen te zien vandaag, omdat we die nog niet goed hebben gezien bij daglicht, op de cheetah's na. Zo riepen we de leeuwen en scande we elke boom op zoek naar luipaarden. Al zei Sander op de nightdrive eerder deze week dat hij in al die jaren nog nooit een luipaard in een boom had gezien. Het gekke was dat je in elk kamp in het Kruger een "sightings board" hebt met een kaart en de dieren die er die dag -en de vorige dag- gezien zijn. Soms zegt dat niets want eenmaal overgestoken kunnen ze zo weg zijn, maar vaak zitten ze wel dagen lang in hetzelfde gebied en hebben ze ieder hun territorium. Maar door de hoeveelheid begroeiing is het zien van wild deze tijd van het jaar sowieso lastig.

De dag liep ten einde en we besloten net om naar de volgende accommodatie te rijden en het Krugerpark voor deze vakantie achter ons te laten. We waren al onderweg naar de gate toen er een auto stopte, naast de onze en hij de magische woorden sprak: " hey guys, you wanna see some Leppard in a tree?" wij waren de eerste die hij tegen was gekomen en hij wist de locatie haarfijn uit te leggen. Vol kriebels in de buik haasten we ons om de plek te vinden. En jahoor, daar lagen ze, in een boom. Oké, het was aan de overkant van de rivier, ik schat een meter of 30 verder maar je kon ze duidelijk zien liggen en met mijn camera met slechts 50 optische zoom kregen we ze redelijk goed in beeld. Even later gingen ze één voor een naar beneden en kwamen onze kant op. Op een rotspartij kwamen ze even later weer samen en stoeien een beetje met elkaar. Tot onze grote verbazing liepen er ook nog even 3 neushoorns vlak naast hun. We waren zelfs nog getuige van twee die aan het paren waren. Toen het tekentje van de batterij op de camera op een gegeven moment begon te knipperen zijn we maar doorgereden om het Krugerpark met een fantastisch hoogtepunt te verlaten!

We komen aan bij de volgdende accomodatie in Malelane. S'avonds gaan we uit eten omdat we geen keuken hebben. We willen beiden nog een keer Kudu eten en toevallig staat dat op het menu bij het restaurant van het hotel. Erg zout en qua bereiding hebben ze nog heel wat te keren hier, maar het vlees zelf is heerlijk en doet aan hert denken.

De volgende ochtend kunnen we een beetje uitslapen. Die dag stond de rit naar Swaziland op de planning. Onderweg bestel ik een red cappuccino, oftewel rooibos latte. Rooibos vind zijn oorsprong in Zuid-Afrika en er wordt dan ook vanalles mee gedaan: rooibos lipton ice tea, Kim's rooibos flan (crème caramel toetje maar dan met rooibos), rooibos shampoo & zeep en dus ook de chai latte variant: red coffee. Qua smaak valt het tegen, want de gedroogde en gemalen rooibos word letterlijk 1 op 1 vervangen met de gemalen espressobonen, maar grappig om te proberen.

In een kleine 5 uur rijden we naar Swaziland. Dit is een Koninkrijk gelegen in Zuid-Afrika en is compleet onafhankelijk.

De mensen zijn hier armer en tourisme staat hier vrijwel in de kinderschoenen. Toch vind ik het wel een aanvulling op je Zuid-Afrika reis en je kunt je er zeker een paar dagen vermaken. Nadat we Zuid Afrika uit zijn, mogen we onze paspoorten weer verrijken met een stempel. Nu is het nog 2 uur rijden naar Mlilwane; één van de 3 natuur reservaten in Swaziland. Dit reservaat kenmerkt zich door het kleinere wild wat er los rond loopt en de glooiende en laag begroeide heuvels. In Swaziland komen ook weer andere bokjes voor die je in Zuid-Afrika niet vind en als het donker wordt vind je hier de bushbaby, een klein diertje met grote ogen dat aan een furby doet denken, wie kent hem nog?

We slaan vast een lekkere boerenwors van Wildebeest (gnoe) in voor de braai van die avond. We hebben echter nog maar net de barbecue klaargezet of een grijze donkere wolk barst open en het giet met bakken uit de lucht. Beteuterd staan we onder het afdak toe te kijken hoe het water een gordijn vormt en van het rieten dak naar beneden valt en een rivier vormt op de tegels voor ons. We hoopten dat het kort maar krachtig zou zijn maar het blijft nog een aardige tijd doorgaan. Ook begint het flink te onweren. Plots valt de stroom uit. Gelukkig staan er het en der wat olielampen in het huis verspreid, lekker back to basic!

We gebruiken het rooster van de braai om de kooltjes op te leggen en het rooster van de oven om het vlees op te leggen, ondersteund door wat brandhout. Kaartjes er omheen, flesje cider erbij en zo lekker genieten van de laatste avond.

De volgende ochtend regent het nog steeds dus een wandeling zit er niet meer in. Het avontuur zit erop. Nu volgt de reis terug naar Nederland.

Mijn conclusie: Zuid-Afrika is een prachtig land met veel diversiteit in landschap. Het verschil tussen arm en rijk is groot. Omgekeerde apartheid drukt nog altijd een stempel op het land. Maar de mensen zijn over het algemeen wel vriendelijk, al moet je soms eerst even door een laagje onverschilligheid heen prikken. Een beetje goodwill kweken en dit land, de mensen en dieren met respect behandelen is wel wat dit land verdiend. Ik heb Zuid Afrika nu zelf mogen ervaren en wat kunnen proeven van de cultuur en geschiedenis en ik denk dat je dat zelf ook eerst zou moeten ervaren om het te kunnen begrijpen. Zeker een aanrader dus en wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar!

Baie dankie Suid Afrika vir die pragtige tyd!

Foto's volgen nog!

Groetjes Valerie