Driving on!
Door: Valerie
Blijf op de hoogte en volg Valerie
03 Maart 2013 | Nieuw Zeeland, Rotorua
Hahei - Raglan - Mourea - Roterua
Ja, allweer een nieuw verslag! Ik heb ook zoveel te vertellen. Het is steeds weer lastiger om terug te halen wat ik allemaal meegemaakt heb, maar goed dat ik het opschrijf! De afgelopen week heb ik weer zoveel mooie dingen gezien en ik geniet volop van de prachtige plekjes waar we door heen rijden en stoppen. Als je een paar uurtjes verder rijd zijn de landschappen weer totaal anders! Van een prachtig wit strand naar regenwoud en van groene heuvels naar droge open vlakten met schapen.
Vanaf Auckland zijn we eerst oostelijke richting opgegaan, richting het schiereiland de Coromandel met de Cathedral Caves in Hahei (of Hohei of Hehay, zoals iedereen telkens oppert). Hier was het echt prachtig. Je kan op verschillende manieren het gebied verkennen zoals met een mountainbike of heli, maar wij kozen ervoor om een wandeling te maken. Dat het gezien wordt als één van de mooiste plekjes van het Noordereiland, kan ik nu beamen. Prachtig helder en donkerblauw water met witte stranden en grote rotsen in het water, omgeven door een prachtig groene omgeving met palmbomen. Helaas konden we niet langer van dit pracht plekje genieten omdat we besloten hadden door te gaan, omdat iedereen van de bus doorging en de volgende bus pas over een paar dagen ging. Misschien keren we hier later terug als we weer in Auckland zijn.
Kort bij Hahei is ook de hot water beach, waar we een middag hebben gedobberd. Dit strand staat bekend om zijn warme water geysers en iedereen graaft dan ook kuilen in het zand waar water in loopt wat vervolgens word opgewarmd door de zon in combinatie met de vulkanische grond oid.
Eenmaal in Raglan aangekomen begaven we ons weer in een totaal andere omgeving. We verbleven een paar dagen in een prima hostel, even buiten het dorpje. Omdat de temperaturen aardig oplopen en de afstanden best groot zijn om het te voet te doen, huren we een dagje mountainbikes en een dag een scooter. Raglan is heel groen en je waant je voor even in een junle achtig gebied. Er zijn veel insecten en 's avonds kun je gloeiwormen spotten. De sfeer in de hostels en tusen de backpackers is heel relaxed. Op 'the inspitaion point' vlakbij het hostel staan we vroeg op voor de zonsopgang.
Raglan staat ook bekend om zijn golven. Surfers van over de hele wereld bewegen hier met hun bord over de golven. Aan surflessen wagen we ons voorlopig nog niet maar je hebt hier aan het strand wel heel wat te kijken. De sterke stroming zorgt voor vele reddingsacties per dag. Zo moest een Nederlands meisje uit de Stray-bus gered worden door maarliefst zes lifeguards omdat ze door de stroming steeds verder wegdreef. Gelukkig kwam ze er met de schrik en schaamte vanaf.
Na een grottentour op weg naar Mourea verbleven we wel op een heel speciale plek. We mochten kennis maken met een Maori familie, voor zover dat nog traditioneel is als er Stray busen stoppen. We kregen een welkomsceremonie waarbij eerst alle meisjes naar binnen mochten in de zaal. Dit is om te laten zien dat ze respect hebben voor vrouwen, zij baren inmiddels de kinderen. Daarna volgden de mannen. Toen moesten we met deze familie één voor één 'neuzen', de begroeting van de Maori. Het is de bedoeling dat je je linker hand op de schouder van de ander legt en met rechterhand de hand van de persoon vasthoudt (niet schudden) en dan de neus van de ander aanraakt alsof je nee schud (géén drie keer, dat betekent dat je met die persoon wilt trouwen!) Daarna ging het hoofd van de familie ons groeten in Maori. Later die avond gingen ze voor ons dansen en daarna kregen we zelf een workshop Maori's dansen. De meisjes en jongens apart en toen werd het battelen! De meisjes wonnen dus de jongens moesten afwassen! Het slapen deden we met zijn veertigen (alle mensen uit de straybus) in de zelfde zaal. Je mocht er niet eten en geen schoenen dragen want dat word als respectloos naar de overleden familieleden gezien (waar we met foto's aan de muur aan herinnerd werden). In de avond toen iedereen in bed lag kwam het hoofd van de familie in onze zaal zitten en er was gelegenheid om vragen te stellen. De Maori cultuur is heel bijzonder. Zo mogen mannen bijvoorbeeld meerdere vrouwen hebben.
Twee dagen later zijn Lars en ik gaan raften en van de hoogste commerciële waterval ter wereld, zeven meter! Dat was super leuk en spannend om te doen. Na de eerste kleinere watervallen maakten we ons klaar voor de grootste! Peddels bij elkaar, even een 'yell' en gaan! Armen gekruist, kin op de borst (maar Valerie vergat dat natuurlijk op het moment dat we van de waterval naar beneden storten. Iedereen zit braaf in de goede houding behalve ik) Enfin, na een paar slokken rivierwater te hebben ingeslikt omdat ik aan het gillen was, zijn we weer oke. Echt even kopje onder geweest! Damn wat een kick! De instructeurs waren allemaal heel grappig en enthousiast en omdat de buschauffeur ons niet had opgepikt de dag ervoor voor het raften kregen we gratis foto's!
De laatste bestemming was Rotorua, bekend van zijn pruttelende modderpoelen en spuitende geysers. Nadat je dat gezien hebt wil je het liefst zo snel mogelijk weer weg. Dat komt vooral door de penetrante geur die er hangt. Door de zwavelwaterstof uit de actieve kraters, hangt er een onaangename geur die in een lage concentratie aan rotte eieren doet denken. De geur is echt óveral, zelfs in de hostels. Ik was blij dat ik het plaatsje na een nacht kon verlaten. Grappige is dat als je dan daadwerkelijk dichtbij zo'n geyser bent, de geur veel minder vies in in hoge concentratie.
Binnenkort weer een nieuw verslag en er komen foto's aan!
Groetjes!!
Ja, allweer een nieuw verslag! Ik heb ook zoveel te vertellen. Het is steeds weer lastiger om terug te halen wat ik allemaal meegemaakt heb, maar goed dat ik het opschrijf! De afgelopen week heb ik weer zoveel mooie dingen gezien en ik geniet volop van de prachtige plekjes waar we door heen rijden en stoppen. Als je een paar uurtjes verder rijd zijn de landschappen weer totaal anders! Van een prachtig wit strand naar regenwoud en van groene heuvels naar droge open vlakten met schapen.
Vanaf Auckland zijn we eerst oostelijke richting opgegaan, richting het schiereiland de Coromandel met de Cathedral Caves in Hahei (of Hohei of Hehay, zoals iedereen telkens oppert). Hier was het echt prachtig. Je kan op verschillende manieren het gebied verkennen zoals met een mountainbike of heli, maar wij kozen ervoor om een wandeling te maken. Dat het gezien wordt als één van de mooiste plekjes van het Noordereiland, kan ik nu beamen. Prachtig helder en donkerblauw water met witte stranden en grote rotsen in het water, omgeven door een prachtig groene omgeving met palmbomen. Helaas konden we niet langer van dit pracht plekje genieten omdat we besloten hadden door te gaan, omdat iedereen van de bus doorging en de volgende bus pas over een paar dagen ging. Misschien keren we hier later terug als we weer in Auckland zijn.
Kort bij Hahei is ook de hot water beach, waar we een middag hebben gedobberd. Dit strand staat bekend om zijn warme water geysers en iedereen graaft dan ook kuilen in het zand waar water in loopt wat vervolgens word opgewarmd door de zon in combinatie met de vulkanische grond oid.
Eenmaal in Raglan aangekomen begaven we ons weer in een totaal andere omgeving. We verbleven een paar dagen in een prima hostel, even buiten het dorpje. Omdat de temperaturen aardig oplopen en de afstanden best groot zijn om het te voet te doen, huren we een dagje mountainbikes en een dag een scooter. Raglan is heel groen en je waant je voor even in een junle achtig gebied. Er zijn veel insecten en 's avonds kun je gloeiwormen spotten. De sfeer in de hostels en tusen de backpackers is heel relaxed. Op 'the inspitaion point' vlakbij het hostel staan we vroeg op voor de zonsopgang.
Raglan staat ook bekend om zijn golven. Surfers van over de hele wereld bewegen hier met hun bord over de golven. Aan surflessen wagen we ons voorlopig nog niet maar je hebt hier aan het strand wel heel wat te kijken. De sterke stroming zorgt voor vele reddingsacties per dag. Zo moest een Nederlands meisje uit de Stray-bus gered worden door maarliefst zes lifeguards omdat ze door de stroming steeds verder wegdreef. Gelukkig kwam ze er met de schrik en schaamte vanaf.
Na een grottentour op weg naar Mourea verbleven we wel op een heel speciale plek. We mochten kennis maken met een Maori familie, voor zover dat nog traditioneel is als er Stray busen stoppen. We kregen een welkomsceremonie waarbij eerst alle meisjes naar binnen mochten in de zaal. Dit is om te laten zien dat ze respect hebben voor vrouwen, zij baren inmiddels de kinderen. Daarna volgden de mannen. Toen moesten we met deze familie één voor één 'neuzen', de begroeting van de Maori. Het is de bedoeling dat je je linker hand op de schouder van de ander legt en met rechterhand de hand van de persoon vasthoudt (niet schudden) en dan de neus van de ander aanraakt alsof je nee schud (géén drie keer, dat betekent dat je met die persoon wilt trouwen!) Daarna ging het hoofd van de familie ons groeten in Maori. Later die avond gingen ze voor ons dansen en daarna kregen we zelf een workshop Maori's dansen. De meisjes en jongens apart en toen werd het battelen! De meisjes wonnen dus de jongens moesten afwassen! Het slapen deden we met zijn veertigen (alle mensen uit de straybus) in de zelfde zaal. Je mocht er niet eten en geen schoenen dragen want dat word als respectloos naar de overleden familieleden gezien (waar we met foto's aan de muur aan herinnerd werden). In de avond toen iedereen in bed lag kwam het hoofd van de familie in onze zaal zitten en er was gelegenheid om vragen te stellen. De Maori cultuur is heel bijzonder. Zo mogen mannen bijvoorbeeld meerdere vrouwen hebben.
Twee dagen later zijn Lars en ik gaan raften en van de hoogste commerciële waterval ter wereld, zeven meter! Dat was super leuk en spannend om te doen. Na de eerste kleinere watervallen maakten we ons klaar voor de grootste! Peddels bij elkaar, even een 'yell' en gaan! Armen gekruist, kin op de borst (maar Valerie vergat dat natuurlijk op het moment dat we van de waterval naar beneden storten. Iedereen zit braaf in de goede houding behalve ik) Enfin, na een paar slokken rivierwater te hebben ingeslikt omdat ik aan het gillen was, zijn we weer oke. Echt even kopje onder geweest! Damn wat een kick! De instructeurs waren allemaal heel grappig en enthousiast en omdat de buschauffeur ons niet had opgepikt de dag ervoor voor het raften kregen we gratis foto's!
De laatste bestemming was Rotorua, bekend van zijn pruttelende modderpoelen en spuitende geysers. Nadat je dat gezien hebt wil je het liefst zo snel mogelijk weer weg. Dat komt vooral door de penetrante geur die er hangt. Door de zwavelwaterstof uit de actieve kraters, hangt er een onaangename geur die in een lage concentratie aan rotte eieren doet denken. De geur is echt óveral, zelfs in de hostels. Ik was blij dat ik het plaatsje na een nacht kon verlaten. Grappige is dat als je dan daadwerkelijk dichtbij zo'n geyser bent, de geur veel minder vies in in hoge concentratie.
Binnenkort weer een nieuw verslag en er komen foto's aan!
Groetjes!!
-
03 Maart 2013 - 07:52
Anoniem:
super! goed bezig Valerie. Ik ben heel erg benieuwd naar wat er nog komen gaat. -
03 Maart 2013 - 15:23
Mama:
Wat fijn dat je ons weer bericht stuurt!
Ik begrijp dat als je op zo veel verschillende plaatsen komt, je het ook snel weer kwijt bent. Het zijn heel veel indrukken. Schrijf je het voor jezelf wel op? Dan wil ik je dagboek wel lezen als je thuis bent.
Wel goed dat je ook beschrijft dat het niet overal en altijd roze geur en maneschijn is...hoe zou het voor de mensen zijn in Rotorua, die altijd omringd zijn door de zwaveldampen?
Zouden ze het nog merken? Misschien niet eens meer...
Ik hoop natuurlijk dat je het overwegend goed hebt, en gezelligheid van je medereizigers.
Lieve groet en hou het goed!
mama
-
03 Maart 2013 - 15:30
Ans:
Ha die Valerie,
Wat maak je toch veel mee en wat zie en doen jullie veel!
Nog maals geniet ze en goa zo deur!
Groetjes uit Exel:
Thijs, Fleur, Lotte, Ronnie en Ans. -
04 Maart 2013 - 00:33
Rose:
Hallo lieve Valerie en vriend Lars,
Wat verwen je ons met al je prachtige verhalen,wat interessant, dat jullie zo uitgebreid met de Maori s kennis gemaakt hebben en met elkaar op de zolder geslapen hebben.Jullie blijven volgens mij wel vrienden voor je hele leven,als je zoveel bizondere dingen samen mee maakt.
Enig je foto op de scooter!!!zoef daar gaan ze!!
Heb die zwaveldampen ook eens geroken,toen ik de vulkaan de Teide op wilde klimmen(1969),ik werd er zo kots misselijk van ,dat ik niet verder kon lopen!!!wel jammer.gelukkig woonden daar geen mensen!
Tot een volgende keer,heel veel plezier!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!lieve groeten van Rose.
p.s.ik mis je wel in de winkel!!
-
04 Maart 2013 - 11:35
Jeanny:
Hallo Valerie en Lars,
Fijn weer van jullie te horen ! Ik kan me goed voorstellen dat je niet alles met ons kunt delen. ZOveel indrukken; ikstel me voor dat je jaren later nog kunt vertellen over iets dat je nu geheel ontgaat.
Buiten alle indrukken van de natuur stel ik me zo voor dat het slapen met maar liefst 40 personen inéén zaal ook voor een bijzondere indruk zorgt :-). Mooi te horen dat een volk als de Maori de vrouw zo respecteert, zie je toch meer in oude culturen; dan blijven wij westerlingen toch behoorlijk achter.
Enfin, veel plezier enne.....tot hoors.
Jeanny -
10 Maart 2013 - 13:42
Anton:
Afwassen kan Lars wel .Dat hebben we hem wel geleerd Leuk verslag .Amuseer jullie nog.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
